Will Durant, ciągłość dziejów i dziedzictwo ludzkości

Cywilizacje mniej dzieli, a więcej łączy – przekonywał swoim wielkim dorobkiem. Człowiek zmienił się na przestrzeni kilkudziesięciu tysięcy lat mniej niż przypuszczają współcześni myśliciele – twierdził. I podawał na to liczne dowody, ukazując, jak wiele jest ciągłości między człowiekiem z jaskini, średniowiecznym rycerzem a dzisiejszym bywalcem teatrów czy widzem seriali.

Wciągu swojego długiego życia (1885 –1981) napisał pięćdziesiąt książek, czterdzieści pięć rozdziałów do książek zbiorowego autorstwa, ponad 150 artykułów, a do tego listy i polemiki, udzielił setek wywiadów i swoją twórczością objął dzieje ludzkości i dzieje myśli od pierwszego dnia historii do jego współczesności. Will Durant pozostawił po sobie szereg uniwersalnych spostrzeżeń dotyczących historii idei. Nowatorstwo Duranta ma jednak kilka mocnych założeń, na które nikt wcześniej nie zwrócił uwagi. W jedenastotomowej pracy „Historia cywilizacji” opisał niewiele wielkich wspólnot, jak babilońska, egipska czy zachodnia, lecz dzieje ujął jako nawzajem przeplatające się korzenie jednego drzewa ludzkości. Zachód od Mekki po Rzym jako jedna cywilizacja? Nie jest to postmodernistyczne mieszanie wartości, lecz wykazanie, jak wiele ze współczesnych wyobrażeń powstało tysiące czy setki lat temu. 

Amerykański filozof patrzył w przeszłość i widział nie Persów zwalczających Babilon czy barbarzyńców niszczących Rzym, lecz jedno, arcybogate i różnorodne dziedzictwo. „Możemy się