Przypadek towarzysza Kruczka

Komunistyczne początki Urodził się 27 kwietnia 1910 r. w Zwięczycy koło Rzeszowa (obecnie dzielnica miasta). Pod koniec lat 20. wstąpił do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej stanowiącego młodzieżową przybudówkę nielegalnej Komunistycznej Partii Polski. Gdy związał się z ruchem komunistycznym, miał 19 lat, ale w krótkim czasie był już sekretarzem komórki działającej w rodzinnej Zwięczycy. Jako powiatowy przedstawiciel KZMP utrzymywał ścisłe kontakty z działaczami Komunistycznej Partii Polski. Tego rodzaju związki nie uszły uwagi policji i Kruczek znalazł się w areszcie, skąd po siedmiomiesięcznym śledztwie został zwolniony. W 1933 r. wstąpił do KPP, zostając sekretarzem Komitetu Dzielnicowego. Prowadził działalność jako agitator, m.in. wśród okolicznej ludności chłopskiej, nawołując do strajków i protestów. Już kilka miesięcy później, w sierpniu 1933 r., został ponownie aresztowany, ale znowu ze względu na brak wystarczających dowodów stwierdzających jego winę, po dziewięciu miesiącach wyszedł na wolność. Kruczek szybko awansował, piastując wiele kierowniczych funkcji w lokalnych strukturach KPP, m.in. sekretarza Komitetu Podokręgu KPP w Rzeszowie i członka egzekutywy KPP Okręgu Tarnowsko-Rzeszowskiego. W 1934 r. miał już mniej szczęścia, gdyż został aresztowany ponownie i tym razem skazany na trzy i pół roku więzienia za działalność wywrotową oraz antypaństwową. Karę odbywał w więzieniu w Rzeszowie i Tarnowie. Po wyjściu na wolność kontynuował