Katyń – zbrodnia bez sądu i kary

Książka Józefa Mackiewicza „Katyń – zbrodnia bez sądu i kary”, w której zostały zebrane teksty wielkiego pisarza na temat Katynia, ukazała się w 1997 roku, a więc 12 lat po jego śmierci. W międzyczasie, przed czym ostrzegał Mackiewicz, doszło do ewolucyjnego przekształcenia komunizmu w postkomunistyczną III RP. Książkę wydaną przez wydawnictwo „Antyk” opracował prof. Jacek Trznadel, wcześniej autor świetnego zbioru szkiców „Powrót rozstrzelanej armii”, które w latach 90. przeczytałem kilka razy. Minie kolejne 13 lat, gdy w 2010 roku to prof. Jacek Trznadel w liście otwartym do premiera Donalda Tuska zwróci się o powołanie międzynarodowej komisji dla zbadania przyczyn katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku. W 2011 roku opublikował książkę „Wokół zamachu smoleńskiego”. Profesor Jacek Trznadel, założyciel Polskiej Fundacji Katyńskiej, badacz Zbrodni Katyńskiej, świetnie znał mechanizmy, których użyto do jej tuszowania i zapewnienia bezkarności jej sprawcom. Zapewne dlatego od początku rozumiał, jak przebiegało tuszowanie Zbrodni Smoleńskiej. Poniżej przedrukowujemy fragmenty wspomnianej książki.

Józef Mackiewicz / Katyń – zbrodnia bez sądu i kary

Wobec tej strasznej zbrodni niepodobieństwem jest przejść do porządku i żaden rząd na świecie, który by się nie chciał okryć hańbą wobec własnego narodu, na takie postawienie sprawy by nie przystał. Dnia 30 października 1940 r. Beria i Mierkułow zjawiają się osobiście w więzieniu na Łubiance w Moskwie i zapraszają