Siłaczka polskiego podziemia

Gdy nadszedł czas mierzenia się z groźnym, nieobliczalnym żywiołem historii, rozpoczynał się dla niej okres walki o świętą sprawę. Musiała znaleźć w sobie tyle siły, odwagi i wiary, by wystąpić w szeregach walczących z niemieckim najeźdźcą i ocalić tych, którym groziła zagłada. Gdy tylko znalazła się w Warszawie, Zofia Kossak od razu rzuciła się w wir działalności konspiracyjnej. Jeden z egzemplarzy „Krzyżowców” Zofii Kossak otrzymał od autorki jej współtowarzysz z polskiego  podziemia Władysław Bartoszewski i na zawsze zapamiętał treść dedykacji: „Gdy pisałam tę książkę, wydawało mi się, że czasów na większą miarę być nie może, tymczasem oto są, żyjemy w nich, bierzemy udział w największej krucjacie”. Zofia nie spodziewała się zapewne, że dane jej będzie po raz kolejny doświadczyć tego, czym jest wojna. Nie sądziła, że stanie się ofiarą dwóch totalitaryzmów i że będzie musiała walczyć o zachowanie ludzkiej godności za drutami obozu Auschwitz-Birkenau.W zaciszu góreckiego dworu Zofia Kossak, znana pisarka wywodząca się ze słynnej rodziny artystów-malarzy, już raz w swoim życiu przeżyła wojenną pożogę, kiedy to na jej oczach w latach 1917–1919 dokonywała się zagłada ziemiańskiego świata na Kresach. Los nie oszczędził Zofii zmuszonej uciekać z Wołynia przed niszczycielskim żywiołem bolszewizmu, by wkrótce potem przeżyć śmierć męża Stefana Szczuckiego. Nową życiową przystań odnalazła w Górkach Wielkich na Śląsku Cieszyńskim, gdzie zamieszkała z